En dan zit op je vrije zaterdagavond wat met de pc te klooien. Gaat je vriendje naar bed, omdat hij zondagochtend vroeg moet werken. Hoor je ineens je dochter buiten roepen: HELP!! Dus ik sta op, loop naar buiten met zo’n blik van: waar heb jij last van? Staat ze aan de waterkant met wat zwarts in haar handen en zegt dat ik nu moet komen. Heeft ze Freya (het jongste zwarte poezebeest) te pakken gekregen. Die heeft haar vlooienbandje om haar nek en poot weten te wurmen. Waarschijnlijk is dat gebeurt toen ze de laatste keer met de achterbuurkat heeft gevochten. Dus ik heb met een beetje kracht het bandje kapot getrokken. Zeg ik tegen Demi dat ze Freya mee moet nemen naar de salon, dan kan ik kijken wat de schade is. Ze stonk echt uur in de wind, net een lijk wat al 5 dagen aan het ontbinden was.

Met het op tafel leggen heb ik haar overgenomen, maar Freya is een zo goed als wilde kat, ze vertrouwd niemand en is heel erg op zichzelf.

Even wat achtergrond info: heb haar gehaald met 5 weken, samen met haar broertje Dropshot, omdat degene waarbij ze geboren is, haar op straat wilde gooien. Want ze was ze zat en de kinderen gooiden er alleen maar mee. Ze was toen nog geen 600 gram en haar broertje was iets meer dan 700 gram. Later bleek dat ze met 8 weken de ontwikkeling had van een kitten dat net de ogen open had, dus can 2 weken oud. Met veel pijn en moeite hebben we haar laten eten en groeien. Heb aloë vera drank door haar natvoer gedaan en daar kwam ze een beetje van aan.

In ieder geval, ik keek zo haar oksel in en zag alle pezen zitten en het dode vel hing er bij. Wat ik verwijderd heb, omdat het los hing. DA gebeld, maar die was een avondje uit en zou mij bellen als hij weer richting huis zou gaan. Dus ik m’n hersenen laten kraken, wie heeft er een carrier voor me te leen? Ik heb wel een heule kleine bench, maar daar krijg ik haar niet meer uit. Heb een vriendin gebeld  en van haar kon ik een carrier lenen (gelukkig). Tegen 22.00 uur werd ik gebeld. Op naar de DA. Hij ging er nu niets aan doen, omdat het een oude wond was. Ik moest minimaal eens per dag spoelen met een sopje en daarna insprayen met één of ander goedje.

Dat spoelen ging bijzonder goed eigenlijk. We hebben haar ingebakerd in een handdoek en in eerste instantie een airmuzzle om gedaan. De tweede keer ook en de derde keer waren we het vergeteld. En lag ze al in bad voordat ik er erg in had dat ze die airmuzzle nog om moest. Daarna heb ik die hele airmuzzle niet meer gepakt, omdat ze het zo goed accepteerde.. Het insprayen ging ook super en het vol plempen met gelly ook.

Maandag weer voor controle geweest en de wond zag er heel rustig uit. Dus een afspraak voor donderdagochtend gemaakt dat ze onder het mes kon om de wond te dichten. Anders zou het genezingsproces zeker 4 weken duren. En daar hadden we eigenlijk geen zin in, want een kat hoort vrij rond te hopen en niet in een bench van 90 x 60 x 65 te zitten. Tussendoor veel geknuffeld met haar natuurlijk. Maar we hebben haar niet rond laten lopen zoals met Dropshot destijds, want dan zouden we haar niet meer te pakken kunnen krijgen. Bijna elka dag een ander kussen in de bench, omdat mevrouw er niet meer op ging liggen. Wat logisch is want het kussen werd nat van het vocht wat uit haar oksel kwam. De handdoeken vlogen er doorheen met het spoelen en afdrogen, dus de wasmachine heeft flink wat uren gedraaid met handdoeken en kussens.

Donderdagochtend is de wond aan elkaar geprutst. Ze had gelukkig nog genoeg huid over. Zodat het echt dicht gemaakt kon worden zonder al teveel kunst en vlieg werk. Tuurlijk bestond het risico dat het open zou gaan, maar dat is met elke wond zo. Maar omdat ik niet gezien had  dat ze aan haar oksel likte, vond ik een kap niet nodig.. Hoe stom kon  ik zijn?! Nou zo stom dus!! Vrijdag heeft ze wel 3 of 4 keer alles onder gekotst.. Tot ik blauwe rotzooi er tussen zag zitten.. Dus ik weer de DA gebeld. Dat ik een kap nodig had, die kon ik komen halen. De kleinste maat die ik in huis heb, was nog te groot voor de kleine jongedame 🙄. Dus de één na kleinste maat gehaald.

Toen ze donderdagmiddag een beetje bij haar positieven was brak ze de bench af! Ze vond dat ze er lang genoeg had gezeten. De gordijnen, die te dicht bij de bench hingen waren de klos. M’n klompen gooide ze alle kanten op. Elke hond die in de buurt kwam was de klos. Eigenlijk mocht ik er niet om lachen, maar heb het toch gedaan. Al is een wond dicht jongedame, dat betekend niet automatisch dat je ook gelijk weer helemaal hersteld bent.

Vrijdagavond kreeg ze eindelijk wat rust tussen haar oren. Dus heb ik haar bij me genomen in m’n hang-ei en daar begon ze te melken en te spinnen en viel ze heerlijk bij me in slaap, terwijl ze het ei anders altijd doodeng vindt. De afgelopen paar dagen vond ze het heerlijk.

Vanwege het feit dat ze bleef kotsen en aan de diarree zijn we terug gegaan naar de DA. Van de DA hebben we meds meegekregen en die sloegen met een paar dagen super goed aan. Nu de kleine wondjes onder d’r oksel nog.

Die wondjes in d’r oksel heb ik redelijk vol geplemt met gelly en dat hielp aardig. Maar toch bleef ze met haar achterpoot de zooi open krabben. Met regelmaat heb ik de bench open gezet zodat ze in de woonkamer met de cone  of shame rond kon hopsen, maar omdat de achterdeur dicht was en het luik in de kamerdeur dicht zat verkoos ze dan zelf om in de bench te blijven zitten.. Ook hebben we haar regelmatig op schoot gehad, maar dr oksel bleef een dingetje.

Nadat ze 2 maanden in de bench te hebben gebivakkeerd was ik het zat. Geen van allen werden we hier heppiedepeppie van. Dus op zaterdagavond heb ik de cone of shame van haar hoofd gehaald, de kamerdeur open gezet en haar op schoot genomen. Toen ze weg wilde heb ik haar laten gaan en ik ze naar buiten gerend.

Ik had verwacht dat ze voorlopig uit de buurt zou blijven, maar tot mijn verbazing bleef ze dicht bij huis en is minder wild geworden. Niet dat je haar nu kan benaderen en op kan tillen of kan aaien. Ze blijft op ongeveer een meter afstand.